Detailansicht

Asirlardir insanlik sadece günes için degil, ezeli hikmetin piriltilarini görmek ve yakalamak için de doguya bakiyor. Dogunun büyük ögretilerinin basinda Konfüçyüsçülük, Budizm, Zerdüstlük, Hinduizm, Yahudilik, Hiristiyanlik ve Islâm gelmektedir. Dogu, tarih boyunca hep hikmeti temsil etmis. Insanlik kuru bir özlemin ötesinde, bir seyler ögrenmek için de bakmis doguya. Bati kültürünün büyük dehalari Hegel, Nietzsche, Goethe ve daha nice hikmet asigi incelemis doguyu. Aslinda aradiklari insanligin ortak hikmetiydi ve hepimize ait. Hz. Peygamberin hikmet inanan herkesin yitigidir, nerede bulursa alir sözü bu baglamda ne kadar da anlamli. Bu anlayis ve espri ile Dogunun iki büyük temsilcisinin görüsleri ele alindi. Benzerliklere isaret edildilerek, farkliliklarin alti çizildi. Konfüçyüs (MÖ.551-479) ve Mevlânanin (1209-1271) görüslerinin insanlik ve çevre bilincimizi zenginlestirecegini; bizim disimizdaki varliklara karsi duyarliligimizi arttiracagini umuyoruz.